- шобыр
- зат.Жұмыс аты, көлігі.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
шобыр
Смотреть что такое "шобыр" в других словарях:
шобыр — ат. Мініспен қатар күш көлікке жарамды ат. Ш о б ы р а т, тұғыр ат, мес ат, шабан ат дегендер жұмыс аттары болғандықтан қой жаюға, мал қайыруға, күш көлікке т.б. пайдаланылады (Ана тілі, 16. 05. 2013, 5) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шобыр — (Шымк., Мақт.; Тау., Қош.; Қ орда, Қарм.) мықты тұғыр ат. Мал дегенде қолында жалғыз ш о б ы р ы бар (Шымк., Мақт.). Әрине, сіздер сияқты адамдар осы заманның арғымағы мен дүлділі тұрғанда ш о б ы р д ы қайтсын (Р. Райым., Жап. жаңғ., 403). Сан… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шабыр-шобыр — аваз ияр. Бик эре тамчыларның яки су агынтысының каты әйбергә көчле бәрелүеннән барлыкка килгән тавышны белдерә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шабырдау — (ШАБЫРДАТУ) – 1. Шабыр шобыр иткән тавыш чыгару 2. рәв. ШАБЫРДАП – Тоткарланып, буылып торган су яки башка сыеклыкның кинәт зур басым астында шаулап агып чыгуы тур. ШАБЫР ТИРГӘ БАТУ … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
